Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1-a-b-c-d-e, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın herhangi bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/193 esas, 2014/261 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılması gerekmekle birlikte; sanığın UYAP üzerinden temin edilen adli sicil kaydındaki Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin, 2014/514 esas, 2014/423 karar sayılı ve 12.06.2014 kesinleşme tarihli, TCK"nın 179/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince sanığın 1.800 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamı da tekerrüre esas olduğundan, bu nedenle mahkemece tekerrüre esas alınan ilam açısından lehe kanunun belirlenmesi yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırılması sonuca etkili görülmeyerek, sanığın adli sicil kaydındaki Gerede Asliye Ceza Mahkemesinin, 2014/514 esas, 2014/423 karar sayılı ve ve 12.06.2014 kesinleşme tarihli, TCK"nın 179/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince sanığın 1.800 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması mümkün görülmekle,
Hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “ Gerede Asliye Ceza Mahkemesi"nin, 2014/514 esas, 2014/423 karar sayılı ve 12.06.2014 kesinleşme tarihli 1.800 TL adli para cezası dolayısıyla mükerrir olduğundan, sanığa hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nın 58/6.maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir sanık hakkında TCK"nın 58/7. cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.