Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/9840 Esas 2022/4674 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294. maddesinde yer alan ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.'' şeklindeki düzenleme gözetilerek, sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği gözetilerek, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savısının temyiz dilekçesinde gösterdiği sebeplerle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Bölge Adliye Mahkemesinin sanık ... lehine olmak üzere TCK’nın 143. maddesini hükümden çıkararak düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdiği, bu kararın istinaf talebi olmayan diğer sanık ...'e CMK'nin 306. maddesi gereğince sirayeti hususunun mahallinde değerlendirilmesi mümkün görülmüş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının, ilk derece mahkemesi kararını tek istinaf edenin sanık ... olması hasebiyle salt bu sanığın adı ve eylemlerini havi olmasında hukukî olmayan bir yön saptanamamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdiri ile Bölge Adliye Mahkemesinin kararına göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ile nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderinin 5 adet dâvetiye gideri olmak üzere 70 TL’den ibaret olduğu, istinafta duruşma açılmadığı, istinaf merciinin kararının da sanık lehine olduğunun anlaşılması karşısında; mezkûr meblâğın sanıklardan payları oranında ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken, Bölge Adliye Mahkemesince hangi kalemlerden ibaret olduğu açıklanmayan 184 TL yargılama giderinin yazılı şekilde sanık ...’dan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının “184 TL yargılama giderinin sanık ...’dan tahsiline” ilişkin kısmı çıkartılarak, yerine “5 davetiye gideri 70 TL’nin sanıklar ... ve ...’den ayrı ayrı sebebiyet verdikleri oranda tahsiline” tümcesi eklenmek sureti ile, diğer yönleri usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 31.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.