Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10428 Esas 2020/1174 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10428
Karar No: 2020/1174
Karar Tarihi: 20.01.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10428 Esas 2020/1174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuklar hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçuna ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise suç tarihi itibariyle yürürlükte olan bir kanun maddesi yanlış uygulandığı için çocuklar hakkında eksik ceza tayini yapıldığı vurgulandı. Temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar verilerek hükümler istem gibi onaylandı. Kanun maddeleri ise şöyle belirtildi:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e maddesi
- 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 142/1-e maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/10428 E. , 2020/1174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocukların, müştekinin kapıları kilitli vaziyette sokak üzerine park etmiş olduğu otomobilinin kapısını zorlayıp açarak araç içerisinde bulunan oto teybini çalmaya kalkışmaları şeklinde gerçekleşen olayda; hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması ve bu uygulama yapılırken de suç tarihi itibariyle 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 142/1-e maddesinin gerektirdiği hapis cezasının alt sınırının 3 yıl hapis olduğu gözetilmeden temel ceza olarak 2 yıl hapis cezası tayin edilmesi suretiyle suça sürüklenen çocuklar hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.