Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/19858 Esas 2021/320 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/19858
Karar No: 2021/320
Karar Tarihi: 05.01.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/19858 Esas 2021/320 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında, sanık mahkum edildi. Ancak, yerel mahkeme kararı bozuldu. Sanığın yargılandığı suç basit kasten yaralama suçu olduğu ve ceza miktarının \"dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası\"na denk geldiği belirtildi. Kanunlar kapsamında, asliye ceza mahkemesinin bu tür suçlar için basit yargılama usulüne karar verebileceği ifade edilirken, 7188 sayılı Kanun'un 31. maddesi ile \"basit yargılama usulü\"'nün 01/01/2020 tarihinden itibaren bazı dosyalarda uygulanamayacağı belirtilmişti. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin ilgili kararı ile, \"basit yargılama usulü\"'nün uygulanamayacağı dosyaların sınırlandırılmasının Anayasa'ya aykırı olduğu ve bu sınırlamanın kaldırıldığı belirtildi. Bu şekilde, işlem gören bir dosyanın \"basit yargılama usulü\" yönünden tekrar değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, yerel mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak, davada 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi, 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 251/3. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 38. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gösterilmiştir.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/19858 E. , 2021/320 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yargılama konusu eyleminin, 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi kapsamında yer alan “Basit Kasten Yaralama” suçuna ilişkin olduğu, bahse konu eylem yönünden öngörülen ceza miktarının “dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası”na ilişkin olduğu anlaşılmakla; 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesine göre, “Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.” şeklindeki hükme, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesinde yer alan geçici 5/1-d. maddesi ile “01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklinde sınırlama getirilmiş ise de, Anayasa Mahkemesinin, 19/08/2020 tarih ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile “...kovuşturma evresine geçilmiş...” ibaresine ilişkin esas incelemenin aynı bentte yer alan “...basit yargılama usulü...” yönünden Anayasa"ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği, böylece “kovuşturma evresine geçilmiş basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden iptal kararı” verildiği anlaşılmakla; her ne kadar Anayasa Mahkemesi kararları geriye yürümez ise de, CMK’de yapılan değişikliklerin derhal uygulanması ilkesi geçerli olsa da, iptal kararının sonuçları itibariyle Maddi Ceza Hukukuna ilişkin olduğu, zira CMK’nin 251/3. maddesinde “Basit yargılama usulü uygulanan dosyalarda sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir” şeklindeki düzenleme gereği maddi ceza hukuku anlamında sanık lehine sonuç doğurmaya elverişli olduğundan, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Büyük Dairesinin (Scoppola v İtalya (No: 3 – GC), No: 126/05, 22 Mayıs 2012) kararında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Kanunsuz ceza olmaz” başlıklı 7. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Suç ve cezalara ilişkin esaslar” başlıklı 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 7. ve 5271 sayılı CMK’nin 251. maddeleri uyarınca dosyanın “Basit Yargılama Usulü” yönünden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.