Tefecilik yapmak - hukuki bir alacağı tahsil amacıyla tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6714 Esas 2021/1169 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6714
Karar No: 2021/1169
Karar Tarihi: 09.03.2021

Tefecilik yapmak - hukuki bir alacağı tahsil amacıyla tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6714 Esas 2021/1169 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında tefecilik suçundan beraat kararı verilmesine ve hukuki bir alacağı tahsil amacıyla tehdit suçundan ise mahkumiyet kararı verilmesine karar verildi. Tefecilik suçuyla ilgili beraat kararı temyiz edilmedi ve onaylandı. Ancak, hukuki bir alacağı tahsil amacıyla tehdit suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi ve bozuldu. Bu suçun uzlaştırma kapsamında olduğu belirtildi ve sanığın hukuki durumunun uzlaşma sonucuna göre değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenle, karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 106/1, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve CMK'nın 253. maddesi ve eklenen fıkrası, ve CMUK'nın 321. maddesi belirtildi.
9. Ceza Dairesi         2020/6714 E.  ,  2021/1169 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik yapmak, hukuki bir alacağı tahsil amacıyla tehdit
    Hüküm : Beraat, mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1-Sanık hakkında tefecilik suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Sanığın leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi katılan Hazine vekilinin esasa, sanık müdafiinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
    2-Sanık hakkında hukuki bir alacağı tahsil amacıyla tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Sanığın eyleminin suç tarihi itibarı ile TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturduğu, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun da uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.