Esas No: 2021/9837
Karar No: 2022/4657
Karar Tarihi: 31.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/9837 Esas 2022/4657 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlamalarıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde dava açıldı. Mahkeme sanığı mala zarar verme suçundan hüküm giydirirken, nitelikli hırsızlık suçlaması için ise sanığı beraat ettirdi. Ancak yapılan temyiz incelemesinde, mala zarar verme suçunun yasal unsurlarının oluşmadığına karar verildi ve sanığın mahkumiyeti kesinleşti. Kanunlarla ilgili olarak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarının kesin olduğu belirtildi. Sanığın mala zarar verme suçundan tayin edilen 2000 TL adli para cezası da bu kapsamda değerlendirildi ve temyiz edilemeyeceği kararı verildi. Nitelikli hırsızlık suçlaması için ise, suça konu otomobilin değerinin gözetilerek temel cezanın alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle belirlenmesi gerektiği belirtildi. Temyiz itirazı, hukuki dayanağı ve yeterli gerekçesi olmadığı için reddedildi ve hüküm, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun görüldü. Kanun maddeleri 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 5237 sayılı TCK’nın 61/1. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Mala zarar verme suçunun konusunun hırsızlık suçunun konusu ile aynı olduğunun anlaşılması karşısında, mala zarar verme suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmiş ise de; bu yönde kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği mümkün görülmekle yapılan incelemede;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Suça konu otomobilin değeri gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 61/1. maddesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle belirlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 31/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
