Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/6974 Esas 2018/9294 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamış ve sanıkların paylarına düşen hükümler tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükümlerin kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında ayrı ayrı hüküm kurulurken 5237 sayılı Yasa"nın 142/1-e maddesine göre belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezalarından aynı Yasa"nın 143. maddesine göre 1/10 oranında artırım yapılırken, ceza miktarlarının "2 yıl 9 ay " yerine "2 yıl 2 ay 12 gün" olarak hesaplanması ve buna bağlı olarak da sonuç cezaların 1 yıl 4 ay 15 gün yerine 1 yıl 1 ay 6 gün olarak hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK"nın 142/1-e maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 143. maddesi uyarınca 1/10 oranında artırım yapılarak 2 yıl 9 ay hasip cezasına, aynı Kanun"un 35. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılarak sonuç cezanın 1 yıl 4 ay 15 gün olarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.