MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
... Sosyal Yardımlaşma Vakfı Müdürü olarak görev yapan sanığın birtakım işlerde sigortasız çalıştırdığı mağdurların çalışmalarının karşılığının bir kısmını vakıftan nakdi yardım adı altında ödeme çıkarılmak suretiyle, bir kısmını ise değişik kişilere yapıldığı anlaşılan nakdi yardımlardan karşıladığı, bu şekilde vakıf tarafından şahıslara yapılan yardımların karşılıksız olduğunu bilmesine rağmen mağdurları sigortasız bir şekilde çalıştırmak sureti ile bu kişilerin mağduriyetine sebebiyet verdiği gibi, bazı mağdurların ödemelerini de vakıf bünyesinde dağıtılan diğer kişilere ait nakdi yardımlar vasıtası ile sağlayarak bu nakdi yardım sahiplerinin de ayrıca mağduriyetine neden olduğu iddiasıyla yapılan yargılamada; Anayasanın 141/3, CMK"nın 34/1 ve 230/1. maddeleri gereğince hakimlerin ve mahkemelerin her türlü kararının gerekçeli olarak yazılmasının zorunlu olduğu, CMK"nın 230. maddesine göre de gerekçede delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesi gibi hususların bulunması gerektiği gözetilmeden, öncelikle sigortasız çalıştırıldığı iddia edilen mağdurlara ait yapılan ödeme ve bu ödemeye esas belgelerin bulunduğu vakıf bünyesinde tutulan şahsi dosyalar getirtilerek, bu kişilerin yardım alıp almadıklarının belirlenmesi, beyanlarına göre nasıl bir mağduriyetlerinin oluştuğu, bu kapsamda objektif cezalandırma şartlarının oluşup oluşmadığı denetime imkan verecek şekilde saptanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği nazara alınmadan, ""...... Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı"nın iddiaya konu olaylar nedeniyle doğrudan zarar gören konumunda bulunduğu ve vakfa karşı gerçekleştirilen usulsüz şekilde işçi çalıştırma ve çalıştırılan işçilere vakıftan nakdi yardım sağlayarak vakfı zarara uğratma eyleminin müteaddit defalarca gerçekleştirilmesi..."" şeklinde dosya kapsamıyla da örtüşmeyen gerekçe ve eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bend halinde sayılan hususlar, aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur." şeklindeki yasal düzenlemeler, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, suç kastındaki yoğunluk, suç konusunun önem ve değeri, eylem sayısı, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek ilgili kanun maddesindeki hapis cezası ile zincirleme suç nedeniyle yapılacak artırımda alt ve üst sınırlar arasında takdir hakkının kullanılması gerekirken yazılı şekilde temel cezanın ve TCK"nın 43/1. maddesine göre yapılan artırımın alt sınırdan belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 07/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.