Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs- kasten yaralama - Hakaret


1- Sanık .. hakkında mağdur .. yönelik hakaret ve kasten yaralama, sanık .. hakkında mağdur .. yönelik hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede;
Sanık .. müdafiinin yasal süresinde verdiği 08/02/2013 tarihli süre tutum dilekçesi ile hükmü sadece sanık müdafii sıfatıyla temyiz ettiği anlaşılmakla, yasal süreden sonra katılan sıfatıyla yaptığı temyiz isteminin, CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- a)Suçun işleniş şekli, yaraların yeri, kullanılan aletin niteliği, darbe sayısı ve şiddetine göre, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümde bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 86/1. maddesi ile yapılan uygulama sırasında makul bir temel ceza belirlenmesi yerine yazılı şekilde 1 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini,
b) TCK’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son. 29 maddeleri ile belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından takdiri indirim nedeni ile aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sonucu belirlenen cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün olarak gösterilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından.
c) 5237 sayılı TCK.nun 86/1. 86/3-e maddeleri ile belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasının aynı Kanunun 87/1-d maddesi ile bir kat arttırılması sonucu 2 yıl 12 ay yerine 2 yıl 9 ay hapis cezasına hükmedilmiş olması sonuca etkili görülmediğinden,
Bozma nedeni yapılmamıştır.
4- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .. mağdur .. yönelik kasten silahla yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru savunmaya, lehe hükümlerin uygulanarak kararın ertelenmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, sanık hakkında hak yoksunluğuna ilişkin TCK’nun 53. maddesinin uygulanması sırasında kendi alt soyu haricindeki kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri, açısından bir kısıtlamaya hükümde yer verilmediği anlaşılmakla, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak hükmün 8 nolu bendindeki “TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin" kısmın hükümden çıkartılarak yerine "Sanık hakkında TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 16/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.