Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/2058 Esas 2017/2480 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davalı adına tescilli markaların 556 sayılı KHK"nm 8. maddesine dayalı olarak hükümsüzlüğü istemli davada mahkemece verilen yukarıda tarih ve numarası yazılı olup Anayasa Mahkemesi"nin 556 sayılı KHK"nın 14. maddesini iptali nedeniyle yasal temeli kalmayan davanın reddine dair kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olmakla, dava dosyası Dairemize gönderilmiş olup, aşamada davacı vekilinin 20.03.2017 tarihli dilekçesi ile taraflar arasındaki anlaşmadan bahis ile davadan feragat ettiklerini bildirdiği gözlenmiş olmakla dosya re’sen ele alındı, gereği görüşülüp düşünüldü:
Uyuşmazlık, tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri nitelikte olup davadan feragat hüküm kesinleşinceye değin yapılabilir ve karşı tarafın kabulüne bağlı olmadığı gibi yapıldığı anda kesin hükmün sonuçlarını doğurur. Davacı vekilinin davadan feragate ilişkin beyanının, HMK"nın 74. maddesi ile HMK’nın 307 vd. maddeleri uyarınca sonuç doğurucu nitelikte olduğu anlaşılmış, Yargıtay İBK’nun 11.4.1940 gün ve 70 sayılı ve HGK’nun 21.11.1981 gün ve 1981/2-551 sayılı kararları uyarınca, öncelikle, davacı yanın davadan feragatine ilişkin bir hüküm verilmesini teminen yerel mahkeme kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yanın davadan feragatine yönelik bir karar verilmek üzere yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, bozma sebep ve şekline göre davacı vekilinin temyiz istemi ve davalı vekilinin temyize cevap dilekçesinde hükmün gerekçesinin düzeltilmesi yolundaki isteminin niteliği konusunda bu aşamada bir karar verilmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 26/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.