MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; kendisine ait 657 parsel sayılı korunga ekili ve 484 nolu nadas otu bulunan tarlalarına 20.07.2012 tarihinde davalılara ait 100 adet büyükbaş hayvan tarafından otlanmak suretiyle zarar verildiğini, müracaatı üzerine Çiftçi Malları Koruma Başkanlığı tarafından verilen zararın tespit edildiğini, davalı borçluların zararını karşılamadığı gibi icra takibine itiraz ettiğini belirterek; itirazın iptaline, alacağın % 40 dan az olmamak üzere inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava konusu etmiştir.
Davalılar; iddiaların doğru olmadığını, hayvanlarının davacının arazisinde otlamadığını, Çiftçi Malları Koruma Başkanlığı tarafından düzenlenen tutanağın gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacının tarlasına giren hayvanların kime ait olduğu tereddüte yer bırakmayacak şekilde açık olmadığı, her ne kadar çifçi malları koruma başkanlığı tarafından tutulan tutanağın görgüye dayalı değil duyuma dayalı olduğu, başka vatandaşların hayvanlarınında tarlaya zarar verme ihtimali bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 818 sayılı BK.nun 56. maddesine (6098 sayılı TBK. nun 67. maddesine) dayalı hayvan bulunduranın sorumluluğuna ilişkin tazminat isteğine ilişkindir.
BK.nun 56. (TBK 67) maddesinde öngörülen hayvan idare edenin (tutucusunun) sorumluluğu, özel bir sorumluluktur. Anılan madde hükmüne göre, hayvanın bakımını ve yönetimini üzerine alan kişi, hayvanı idare eden (TBK 67"de hayvan bulunduran) sıfatıyla bu hayvanın sebebiyet vermiş olduğu zararları ödeme yükümlülüğü altındadır.
TMK"nın 6.maddesi hükmü uyarınca; Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan herbiri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde; gerek Yargıtay içtihatlarında kabul edildiği üzere, ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimsenin, iddia ettiği olayı kanıtlaması gerekir.
Dosyanın incelenmesinde; davacı tarafından dava konusu taşınmaza davalılara ait hayvanların zarar verdiği iddia edilmiş, davalı tarafça iddia kabul edilmemiştir. Keşifte dinlenen davacı tanığı ..." Olay 6. Ayda meydana gelmiştir ben aşağıda köye ait merada boğamı otlatmak için meraya bağlıyordum sabah saat 9.00- 10.00 gibi idi yukarıdan Halil BALKAN, ... davalının oğlu ...ve ... yukarıdan aşağıya doğru yaklaşık 50 ye yakın hayvan vardı yanıma doğru geldiler ... ve Halil BALKAN a sordum bana hayvanları tarlanın içerisinde yakaladıklarını yerlerini yediklerini söylediler, ...ve ... hayır bizim hayvanlarımız değildi dediler. ... biz tarlanın içerisinde yakaladık şu an keşif yaptığınız yeri daha sonra biz keşif yaptık hayvanların burayı yediğini tespit ettik alt kısımdan yiyerek ,yukarıya doğru gitmişler, dolu olayın olduğu zaman yağmamıştı tarlanın bir kısmı ot yeri idi bir kısmı da buğday ve arpa ekili idi ne kadar zarar oluştuğunu bilmiyorum keşif doğru yerde yapılmıştır, hayvanların zarar verdiği tarla burasıdır davalının oğlu Naif hayvanlarla birlikte aşağıdan yukarıya indi " şeklinde beyanda bulunmuştur.
Davacı tanığı Kenan Balantekin; “Ben Mezra köyü muhtarıyım ... ve oğlu tarlalarının içerisinde buldukları hayvanları köye getirdi bizde kimin hayvanı olduğunu tespit ettik ..., ...,..., ..., ...ve ... ın hayvanı vardı yaklaşık 120-130 tane hayvan vardı olay olmadan önce köyümüzde dolu yağmamıştır, hayvan sahipleri ile birlikte tarlaya baktık tarafları uzlaştırmaya çalıştım, tarlada otlar vardı,”
Davalı tanığı ... “Ben kır bekçisi olarak görev yapmaktayım, Susuz harmanlı köyünde merada hayvanların yanında bekçilik yapıyordum olay günü ben harmanlı köyü merasında iken..."ın , ..., ..." un hayvanları merada otluyorlardı bu hayvanlar hiç bir kimsenin tarlasına girmemiştir ..." ın tarlası meranın yakınlarında değildir onun tarlasına da girmemiştir yaklaşık 40-50 tane hayvan vardı ... ın tarlasına giren hayvanların kime ait olduğunu bilmiyorum bu olaydan iki gün sonra ... ın tarlasına hayvanların girip zarar verdiğini duydum tam tarihini hatırlamıyorum 6. Ay yada 7. Ay olabilir.”
Davalı tanığı ... “ Benim köyde duyduğum ... ve ... " ın hayvanları ... ın tarlasına girmiş bu tarlaya girmeden önceki günlerde dolu yağmıştı benim de yakınlarında bir tarlam vardı bu nedenle dolu yağdığı için tarlamı biçmedim, çünkü zarara uğradık dolu yağdıktan sonraki günlerde tarlaya hayvanlar girmiş ...oğlu hayvanları toplayarak Mezra köyüne götürmüş, ben harmanlı köyü muhtarıyım, toplanan hayvanlar içerisinde ..., ..., ... , ... ve... ın hayvanları vardı benim 8 hayvanım da bu hayvanların içerisinde idi bize dedikleri hayvanları tarlaya zarar verdikleridir” şeklinde ifade verdikleri görülmektedir.
O halde; mahkemece; dinlenen tanık beyanlarına göre davalılara ait hayvanların davacıya ait taşınmaza zarar verdiği, zarar veren hayvanlar arasında davalıların hayvanlarının da olduğu belirlendiğinden davacının talep edebileceği zarar miktarınca davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, delillerin yanılgılı değerlendirmesi sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.