Mahkemesi :... Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sanığa alt sınırdan ceza verilmemesine ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına; katılanlar vekilinin ise sanığa verilen cezanın az olduğuna ve sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12/11/2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.