Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14449 Esas 2017/2473 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 23/06/2015 tarih ve 2015/128-2015/188 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili müvekkilinin 2005/01648 sayılı tasarımın ve 2005/01755 sayılı faydalı modelin sahibi olduğunu, davalı şirketin 2011/07539 sayılı "gıda ürünleri saklama kabı" konulu başvuru ile ...’ne başvuruda bulunduğunu, başvurunun Tasarım Bülteninde ilanı üzerine, müvekkilinin itirazda bulunduğunu, bu itirazın reddine karar verildiğini, oysa davalı şirkete ait 2011/07539 numaralı başvurunun yeni ve ayırt edici olmadığını, kap tasarımının müvekkili adına tescilli tasarımın aynısı olduğunu ileri sürerek usul ve yasaya aykırı olan ... ...’nın 2012-T-786 sayılı kararının iptaline, 2011/07539-1 numaralı tasarımın hükümsüzlüğüne, tasarım sicilinden terkinine, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili başvuru ile davacı tasarımlarının benzer olmadıklarını, bu nedenle Enstitü tarafından yapılan işlemlerin KHK hükümlerine uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tasarım ile koruma altına alınmak istenilen özelliklerin, davacı yana ait önceki tarihli 2005/01648 numaralı tasarımda ve mutat elips formundaki kaplarda mevcut olduğu, mutat formun dışına çıkabilecek ekstra bir tasarım unsuru içermediği, bu bağlamda bilgilenmiş kullanıcı algısında farklı sonuçlar yaratması mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 26/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.