Müstencenlik - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/18166 Esas 2020/19113 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstencenlik
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinede görülmemiştir.
Ancak;
1- TCK’nın 226/4. maddesindeki “doğal olmayan” kavramı, bireylerin cinsel yaşamının içerisinde yeri olmayan, aşağılayıcı veya toplumun geneli tarafından da doğal olarak kabul edilmeyen ilişkileri tanımlamaktadır. Anal ya da oral yoldan yapılan, eşcinsel veya grup halinde bulunulan cinsel birleşmelere ait görüntüler tek başına bu kavram içerisinde değerlendirilemeyecektir.
Somut olayda; bilirkişi raporunun içeriğine göre sanığın eyleminin, müstehcen görüntü, yazı veya sözleri içeren ürünleri, bunların satışına mahsus alışveriş yerleri dışında satışa arz eden, satan veya kiraya verme olarak tanımlanan TCK"nın 226/1-d maddesinin ihlali niteliğinde olduğu ve bu maddeye göre cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, aynı Kanunun 226/4. maddesinden hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a- Sanık hakkında verilen ilk hükümde 3000 TL ve 100 TL. şeklinde adli para cezalarına hükmedilmesine karşın, sadece sanık temyizi üzerine yapılan bozmadan sonraki hükümde, 1 yıl 3 ay hapis ve 2.000 TL. adli para cezasına hükmedilerek 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinde yer alan cezayı aleyhe değiştirme yasağına aykırı davranılması,
b- Sanığın, adli sicil kaydı incelendiğinde atılı suçu işlediği tarih itibari ile 12/10/2005 hüküm tarihli ve 20/10/2005 kesinleşme tarihli 5846 sayılı Yasanın 81/9 ve 647 sayılı Yasanın 6. maddesi gereği erteli adli para cezasına mahkumiyeti bulunduğu, fakat 765 sayılı TCK"nın 95/2. maddesinde hükme bağlandığı üzere sanığın hüküm tarihinden itibaren beş sene içinde işlediği başka bir suçtan dolayı evvelce verilen ceza cinsinden bir cezaya yahut hapis veya ağır hapis cezasına mahkum olmadığı ve cezası tecil edilmiş olan mahkumiyeti esasen vaki olmamış sayılacağından, sanığın yeniden suç işlemeyeceği kanaatiyle hapis cezasının ertelenmesine karşın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken bu kez aynı özellikleri olumsuz görülerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı kararı verilerek çelişkiye yol açılması,
c- TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.