4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/20924 Karar No: 2020/19108 Karar Tarihi: 09.12.2020
Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20924 Esas 2020/19108 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, göçmen kaçakçılığı suçlamasıyla sanığa mahkumiyet kararı verdi. Temyiz isteği reddedildi ve dosya görüşüldü. Sanığa atılı suça ilişkin cezanın üst sınırı göz önünde bulundurularak, suçun işlendiği zamanaşımı nedeniyle kamu davası düşürülmedi. Hüküm bozuldu ve sanık hakkında açılan kamu davası gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düştü. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK’nın 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri, 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddeleri, CMK’nın 223/8. maddeleri.
4. Ceza Dairesi 2020/20924 E. , 2020/19108 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Göçmen kaçakçılığı HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. 5237 sayılı TCK’nın 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımının hüküm tarihinden önce gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı biçimde karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle, yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2, CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 09/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.