İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/5514 Esas 2016/5971 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
... İlçe Emniyet Müdürlüğü Ekipler Amirliğinde görevli polis memuru olan sanıkların katılan ile eşini yolda kavga eder vaziyette görmelerine ve katılanın, eşinden şikayetçi olduğunu, evin içinde de şiddete maruz kaldığına dair iz, delil ve emareler bulunduğunu bildirip tespitini istemesine rağmen, sanıkların delilleri toplamadıkları ve herhangi bir adli işlem de yapmadıkları şeklinde gerçekleştiği kabul edilen eyleminin, TCK"nın 279/2. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve görevi kötüye kullanma suçunun özel şekli niteliğindeki kamu görevlisinin suçu bildirmemesi suçunu oluşturabileceği ve bu suça ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 11. maddesi uyarınca Asliye Ceza Mahkemesinin görevi kapsamında bulunması nedeniyle görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, karar tarihinde faaliyette bulunan Sulh Ceza Mahkemesinde yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre;
5271 sayılı CMK"nın 231/6-c maddesinde belirtilen zarar kavramının, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da kabul edildiği gibi; belirlenebilir, ölçülebilir, somut maddi zarar olup manevi nitelikteki zararı kapsamaması karşısında, incelenen dosyada, yargılamaya konu ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunda, dosyaya yansıyan ve talep edilen bir zararın bulunmadığı hususları da gözetilerek, adli sicil kaydı bulunmayan ve tekrar suç işlemeyeceği hususunda kanaate varıldığı belirtilerek hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin diğer subjektif ve objektif koşullar tartışılmadan, “ ...katılanın şikayetçi olduğu ve zararının aynen tazmin edilmediği, sanıkların kasıtları dikkate alınarak...” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanıkların TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle yüklenen suçu işledikleri kabul edilmesine rağmen, aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 07/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.