MAHKEMESİ : Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 06/05/2007 tarihinde davalının maliki olduğu sevk ve idaresinde olan vasıta ile pazar yerinde geri geri seyir halinde iken müvekkiline çarparak müvekkilinin vücudunda ağır derece kemik kırılmasına sebebiyet verdiğini, söz konusu olaydan sonra müvekkilinin büyük acı ve üzüntü duyduğunu, maddi ve manevi yönden büyük zarara uğradığını, müvekkilinin ameliyatı, ameliyat olduğu dönemde hastanedeki ihtiyaçları, ameliyat sonrası kontrole gidip gelmek için yaptığı yol harcamaları için ödemeler yaptığını, yine ameliyat sonrasındaki tedavi sürecinde işinden gücünden olduğunu, kendi kendine bakacak durumu olmadığından ücret karşılığında bir yıl süre ile bakıcı tuttuğundan bahisle, itibaren fazlaya dair talepleri saklı kalmak kaydıyla olay tarihi olan 26/05/2007 tarihinden işleyecek faizi ile 100,00 TL maddi ve 4.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacı müvekkiline verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın hukuki dayanaktan yoksun olarak haksız ve kötü niyetli olarak açılmış bir dava olduğunu, davacıların dava konusu iddialarını belgelendirmediğini, davacıların istemiş olduğu manevi tazminat miktarının da fahiş olduğunu belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile kısmen reddine, davanın maddi tazminat yönünden kabulü ile 5.380,05 TL"nin olay tarihi olan
tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacılara verilmesine, davanın manevi tazminat yönünden kısmen kabulü ile 2.000,00 TL" nin olay tarihi olan 26/05/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacılara verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacının yaralanmasından dolayı 2.000,00 TL manevi tazminat yönünde hüküm tesis edilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davalı aleyhine kabul olunan dava kısmının değeri kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı lehine hükmolunan manevi tazminata yönelik temyiz isteminin reddine dair karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bentler dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Yargılama sırasında yürürlüğe giren ve 2918 sayılı Yasanın 98. maddesinde değişiklik yapan 6111 sayılı Yasanın 59. maddesinde, “trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın "Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı", Yasanın geçici 1. maddesi ile de "Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, sözkonusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanunun 59. maddesine göre belirlenen tutarın % 20"sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği" öngörülmüştür. Daire uygulamamıza göre sigortalının yatırdığı primin bir
bölümünün SGK"ya aktarılması nedeniyle işleten ve sorumluluğunu üstlendiği sürücünün de belgeli tedavi giderleri yönünden sorumluluğu sona ermektedir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesi ve Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları A-1. maddesinde, sigortacı poliçede belirtilen aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermiş olmasından dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununa göre işletene düşen hukuki sorumluluğu zorunlu sigorta limitlerine kadar temin edeceği, düzenlenmiştir. Yine Karayolları Trafik Kanuna göre, zorunlu mali sorumluluk sigortası yaptırmak zorunludur.
Somut olayda, hükme esas alınan SMMM bilirkişi raporunda davacı tarafından dosyaya ibraz edilen ödeme makbuzlarına göre (belgeli) tedavi giderlerine hükmedilmiştir. Davalı işletendir.
Mahkemece, 2918 Sayılı Yasanın 98. Maddesi ve uygulanması ile ilgili yönetmelik kapsamında kalan tedavi ve yol giderleri nedeniyle Sosyal Güvenlik Kurumu"nun davaya dahil edilmesi ve gerekli inceleme yapılarak yukarıda açıklanan yasa ve yönetmelik hükümleri değerlendirilerek tedavi-yol giderleri yönünden Sosyal Güvenlik Kurumu"nun, yasa kapsamı dışında kalan giderlerden ise davalının sorumlu tutulması gerekirken yazılı şekilde eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının kesinlikten REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 27/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.