Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8842 Esas 2020/147 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8842
Karar No: 2020/147
Karar Tarihi: 07.01.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8842 Esas 2020/147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından dolayı sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz başvurusu yapılmış olan kararın, müdafiinin yokluğunda verildiği ancak müdafiinin süresinde temyiz ettiği anlaşılmıştır. Mahkemenin verdiği kararın sanığa, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiği ancak sanığın tebliğ tarihinde ve şu anda cezaevinde olduğu anlaşıldığından, kararın sanığa “okunup anlatılarak” tebliği ile temyiz dilekçesi vermesi halinde dilekçesiyle birlikte tamamlayıcı tebliğname düzenlenerek dosyanın Dairemize iade edilmesi amacıyla dosyanın mahalline gönderilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- CMK'nın 35/3. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/8842 E. , 2020/147 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Her ne kadar tebliğnamede, müdafiinin yüzüne karşı verilen kararı süresinde temyiz etmediğinden bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiği yönünde görüş bildirilmiş ise de kararın müdafiinin yokluğunda verildiği ve müdafiiye 02.04.2015 tarihinde tebliğ edilen hüküm müdafii tarafından 06.04.2015 tarihinde süresinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında;
Av. ...’ın, 21.01.2013 tarihinde sanığın kolluk tarafından ifadesi alındığı sırada hazır bulunduğu, kamu davasının açılması halinde iddianamenin kabulü kararı verilmesi ile müdafiilik görevinin ilgili Yönetmelik’in 7/1-a maddesi uyarınca sona erdiği, kovuşturma aşamasında sanığın müdafii talebinde bulunmadığı gibi anılan müdafii ile de hiç yüz yüze gelmediği, sanığın yokluğunda verilen kararın 07.04.2015 tarihinde duruşmada verdiği en son adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiği anlaşılmakta ise de, UYAP üzerinden yapılan sorgulamada sanığın tebliğ tarihinde ve halen ceza infaz kurumunda bulunduğu anlaşıldığından, 19.03.2015 tarihli kararın sanığa CMK"nın 35/3. maddesine uygun şekilde “okunup anlatılarak” tebliği ile temyiz dilekçesi vermesi halinde dilekçesinin dosyaya eklenmesi ve ek tebliğname düzenlenerek temyiz incelemesi için Dairemize iade edilmesi amacıyla dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 07.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.