Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, iki şeritli, iki yönlü, asfalt kaplama, düz, eğimsiz yolda, kendi şeridinde seyretmekteyken karşı yönden gelen ölenin idaresindeki araçla sanığa ait şeride girmesi ile iki aracın çarpışması şeklinde meydana gelen ve bir kişinin ölmesi ile neticelenen olayda; dosya kapsamında bulunan kusura ilişkin raporlarda sanığın kusurunun bulunmadığının belirtilmesi karşısında mahkeme tarafından da sanığın kusurunun bulunmadığı kabul edildiğinden CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği halde, uygulama maddesi belirtilmeden beraat kararı verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasına “CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 11/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.