Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/8778 Esas 2011/25076 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/8778
Karar No: 2011/25076

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2011/8778 Esas 2011/25076 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bodrum İcra Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bonoya dayalı olarak kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takip yapılan borçlu ödeme itirazında bulunmuştur. Mahkeme takibin geçici olarak durdurulmasına karar vermiş ancak yargılama sonunda itiraz reddedilmiştir. Bu durumda İİK.nun 169/a-6. maddesi gereğince borçlu alacak konusundaki %40'tan aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilmelidir. Ancak mahkeme tazminat talebini reddetmiştir. Bu nedenle alacaklının temyiz itirazları kabul edildi ve mahkeme kararı İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca bozuldu.
İİK.nun 169/a-6. maddesi borçlunun itirazının reddi halinde alacaklının isteği üzerine, takip konusu alacağın %40'ından aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilmesini düzenler. İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri de bozma kararı verilmesi durumlarını açıklar.

12. Hukuk Dairesi 2011/8778 E. , 2011/25076 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bodrum İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/11/2010
NUMARASI : 2010/282-2010/864

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili tarafından, borçlu hakkında, bonoya dayalı olarak kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takip yapıldığı, borçlunun, ödeme itirazı ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece, 16104/2010 tarihinde takibin geçici olarak durdurulmasına karar verildiği, ancak yargılama sonunda, ispat edilemediğinden itirazın reddine hükmedildiği anlaşılmaktadır. İİK.nun 169/a-6.maddesine göre; takip muvakkaten durdurulmuş ise, borçlunun itirazının reddi halinde alacaklının isteği üzerine, borçlu, takip konusu alacağın %40"ından aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir.
Somut olayda, takibin geçici olarak durdurulduğu ve alacaklı vekilinin 02/11/2010 tarihli duruşmada tazminat talebinde bulunduğu anlaşıldığına göre, yukarıda anılan madde gereğince alacaklı lehine tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile tazminat isteminin reddine karar verilmemesi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 29/11/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.