Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/20676 Esas 2019/8051 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK’nun 158/2, 52/2, 53/1. maddeleri gereği mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık müdafiisi tarafından ve vekalet ücreti ile sınırlı olarak katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelerek gereği düşünüldü;
Sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde sadece temyizi kabil olan dolandırıcılık suçu hükmü ile ilgili temyiz talebi bulunduğundan hakaret suçu yönünden kesinlik sınırını aşmayan adli para cezasının temyiz isteminin reddedilmesine yönelik tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanığın T.C Mit Müşteşarlığında çalıştığını ve Mit Müsteşarı ...’nın yakın arkadaşı olduğunu ve katılan hakkında soruşturma dosyasının olduğunu söyleyerek, bu dosyayı işlemden kaldırabileceğinden bahisle katılandan birden fazla kez menfaat temin etmek suretiyle haksız yarar sağlayarak nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamına göre, atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçun sübutuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi katılan vekilinin sınırlı temyiz talebi olduğundan aleyhe bozma nedeni yapılmamıştır.
1136 sayılı Kanun"un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi halinde kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasına “Sanık hakkında mahkumiyet kararı verilen ve kendisini vekil ile temsil ettiren katılan yararına, sanık aleyhine, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi gereğince, 5.450 TL maktu vekalet ücreti tayin edilmesine” şeklindeki bendin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi