MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen 12/06/2013 tarihli mahkumiyet kararı sanığın kardeşi ... imzasına tebliğ edilmişse de, sanığın nüfus kayıtlarının incelenmesinde bu isimde bir kardeşinin bulunmadığı anlaşılmakla; 13/08/2013 tarihinde sanığa yapılan gerekçeli karar tebligatı usulsüz olduğundan, eski hale getirme talebinin kabulü ile öğrenme üzerine sanığın temyiz istemi yasal süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
1- Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi yerine TCK.nun 50/1-a maddesinin yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1- Hükmün gün adli para cezasının paraya çevrildiği fıkrasındaki "TCK.nun 50/1-a" ibaresinin çıkarılıp yerine gelmek üzere “TCK.nun 52/2.” ibaresinin eklenmesi,
2- Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Nakil aracı hakkındaki hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Güvenlik tedbiri niteliğindeki müsaderenin kazanılmış hak konusu olamayacağı cihetle, araç kayıt maliki malen sorumlu ..."ın beyanı alınmak suretiyle, dava konusu eşyanın, taşıma aracının yüküne göre miktar ve hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğu ve kaçak eşyanın değerine nazaran nakilde kullanılan aracın müsaderesi hakkaniyete de aykırı olmayacağından, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı Yasanın 13/1-b maddesinde belirtilen şartın olayda gerçekleştiği gözetilerek aracın iyi niyetli 3. kişiye ait olup olmadığı belirlenip buna göre müsaderesine ya da iadesine karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
III- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMUK.nun 42/1. maddesi uyarınca eski hale getirme isteği hakkında karar verme görevi bulunmayan yerel mahkemenin 21/10/2013 tarihli ek kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde kabul edilip kaldırılarak sanığın eski hale getirme isteminin incelenmesinde;
Gıyabi karar sanığa 7201 sayılı Yasanın 21/1. maddesi uyarınca tebliğ edilmiş ise de, tebligat parçasında en yakın komşu, yönetici, kapıcıya haber verilip verilmediğine dair şerh bulunmadığından yapılan tebligat usulsüz olduğundan, sanığın eski hale getirme talebi yerinde görülüp 11/10/2013 günlü temyiz inceleme talebinin yasal süresinde olduğu kabul edilerek, 21/10/2013 gün 2012/776 Esas, 2013/748 Karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak yapılan incelemede,
İncelemeye konu Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/776 Esas, 2013/748 Karar sayılı dosyasına ilişkin suç tarihinin 06/06/2012 ve iddianame düzenleme tarihinin 07/09/2012 olduğu, Dairemizde aynı gün incelenen 2015/11125 Esas sayılı dosyada Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2012/1237 Esas, 2014/41 Karar sayılı dosyasına ilişkin suç tarihinin 31/08/2012 ve iddianame düzenleme tarihinin 11/09/2012 olduğu anlaşılmakla,
Sanığın anılan dosyadaki eylemi ile temyiz incelemesine konu dava dosyasındaki eyleminin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08/04/2014 gün ve 2013/7-591 Esas 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği şekilde, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özelliklerin birlikte değerlendirilmesiyle sanığın eylemlerinin 5237 sayılı TCK.nun 43.maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından sanığa ait anılan dosyanın incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca sair yönü incelenmeksizin BOZULMASINA, 29/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.