Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın idaresindeki minibüsle, meskun mahal içindeki, bölünmüş, tek yönlü, asfalt kaplama, düz, kuru yolda, ters istikamette seyir halindeyken, solundan doğru yola girerek karşıdan karşıya geçmek isteyen yaya katılana çarparak hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda, sanığın bölünmüş yolda ters istikamette seyretmesi neticesinde gerçekleşen eyleminin Dairemiz yerleşik uygulamaları göz önünde bulundurularak TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 11/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.