Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2138 Esas 2021/968 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2138
Karar No: 2021/968
Karar Tarihi: 02.02.2021

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2138 Esas 2021/968 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir kişinin defter ve belge gizleme suçundan mahkumiyetine hükmedildiği belirtiliyor. Ancak kararın birkaç noktasında yanlışlıklar olduğu ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği ifade ediliyor. Özet olarak, mahkeme sanığın temyiz başvurularını reddetmiyor, ancak hükümdeki eksik ceza tayini, yanlış suç tarihi ve TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği nedenleriyle kararı bozuyor. 5409 sayılı Kanun'un 23. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/a-2. maddesi uyarınca hapis cezasının alt sınırının 18 ay olduğu belirtiliyor. Defter ve belge gizleme suçunun işlendiği tarih, sanığa ibraz edilmesi için verilen 15 günlük sürenin bitimini izleyen tarih olduğu ifade ediliyor. TCK'nin 53. maddesi ile ilgili olarak, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor.

11. Ceza Dairesi 2017/2138 E. , 2021/968 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, katılan vekilinin ve sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-03.07.2009 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 5409 sayılı Kanun"un 23. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/a-2. maddesi gereğince hapis cezasının alt sınırının 18 ay olduğu gözetilmeden, temel cezanın 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
2-Defter ve belgeleri gizleme eyleminde suç tarihinin, sanığa ibraz için verilen 15 günlük sürenin bitimini izleyen tarih olduğu cihetle; sanığa 14.05.2014 tarihinde tebligat yapıldığı gözetildiğinde 30.05.2014 olan suç tarihinin karar başlığında 2012 olarak yanlış yazılması,
3-TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.