Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12439 Esas 2020/1166 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12439
Karar No: 2020/1166
Karar Tarihi: 20.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12439 Esas 2020/1166 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, iş yerinde masanın üzerinde duran mağdura ait cep telefonunu çaldığı gerekçesiyle hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın adli sicil kaydına göre daha önce de TCK'nın 58. maddesi gereğince suç işlediği nedeniyle ikinci kez mükerrir sayılması gerektiği gözetilmemiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararına bağlı olarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi hırsızlık suçunu tanımlarken, 141/1 maddesi ise nitelikli hırsızlık suçunu tanımlamaktadır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, kişi hakkındaki hükümlerin çeşitli bazı hak kayıplarını da beraberinde getirebileceğine ilişkin hükümler içermektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi, ayrıca kişinin iki kez aynı suçu işlemesi durumunda mükerrir sayılacağını ifade etmektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 maddesi, hırsızlığın nitelikli halini, 142/2-h maddesi ise hırsızlığı tanımlamaktadır.

2. Ceza Dairesi 2019/12439 E. , 2020/1166 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamına göre, sanığın iş yeri içerisinde masanın üstünde duran mağdura ait cep telefonu çalması biçiminde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1 maddesi gereğince uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış ve uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; sanığın adli sicil kaydına göre Körfez 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.06.2012 tarihli ve 2011/113 E., 2012/270 K. sayılı ilamında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 20.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.