MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 11/09/2015 tarih ve 2015/564-2015/764 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalılar arasında aktedilen 30/07/2008 tarihli protokole istinaden davacının davalı şirketteki % 50 hissesini davalı ..." a devrettiğini, hisse devri karşılığında davalıların, davacıya şirket adına kayıtlı ... plakalı ... marka aracı vermeyi kabul ve taahhüt ettiklerini, ancak sonradan aracın devrine yanaşmadıklarını, davalıların, davacıya “sen bize aracın parasını öde, daha sonra biz sana geri vereceğiz, muhasebe hukukuna göre bu şekilde hareket etmek gerekiyor” diyerek davacıyı oyaladıklarını,araç bedeli olan 20.140,00 TL" nin davacı tarafından tedarik edilip davalı şirkete tesliminin zaman aldığını, bu zaman zarfında kötü niyetli davalıların davaya konu aracın şirketin vergi borcu sebebi ile haciz konulmasını sağladıklarını, bu şekilde aracın davacı adına devri ve tescilinin imkansız hale geldiğini, davacının hem hisselerini devrettiğini hem de araç bedelini davalı şirkete ödediğini, bu nedenle araç değerinin davalı şirketten iki kez tahsiline karar verilmesini talep ettiklerini ileri sürerek, 40.280,00 TL"nin sözleşme tarihi olan 30/07/2008 tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, söz konusu aracın davalının şirketten ayrılmasıyla ilgili olarak verilen araç olduğunu, bu bağlamda şirketteki payı karşılığında verildiğini, davaya konu protokol hükümlerine göre sözleşme çerçevesinde davacı şirkette bulunan %50 hissesinin müvekkili ..."a devrettiğini, ancak araç için biçilen değer karşılığında bahsedilen çeklerin verildiğini ancak çek bedellerinin ödenemediğini, bu nedenle taraflar arasında yeni bir protokol yapıldığını ve buna göre yeni bir ödeme planı düzenlendiğini ve borcun yapılandırıldığını, aracın şirket adına kayıtlı olması nedeniyle zorunlu olarak muhasebe birimi açısından fatura ve tahsilat makbuzu kesilmesi gerektiğini, dolayısıyla ödenmeyen paranın söz konusu olmadığını, iddia edildiği gibi vergi borçları nedeniyle gizlilik içinde bir şey yapılmadığını, davacının araç üzerindeki haczin varlığını öğrenir öğrenmez süresi içinde dava açması gerektiğini bildirerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak aracın satış bedelinin satış sözleşmesinde 20.140,00 TL olduğu ve ayrıca 20.140,00 TL"nin de davacı tarafça davalı şirkete ödendiği, bu hususun davalı tarafça da kabul edildiği, bu durumda davalı şirkete ödenen araç bedeliyle taraflar arasındaki protokole göre teslim edilmesi gereken ancak üzerindeki takyidatlar nedeniyle davacı tarafa teslim edilip tescili yapılamayan aracın satış sözleşmesindeki 20.140,00 TL bedeli olmak üzere toplam 40.280,00 TL üzerinden davalı şirketin sorumlu bulunduğu, diğer davalılar Gonca Uyanık ve Mesut Uyanık"ın ise taraflar arasındaki protokolün 3.maddesi gereğince teslim edilmesi gereken ancak teslim edilmeyen araç bedeli 20.140,00 TL"den sorumlu oldukları sonucuna ulaşılarak 40.280,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte (davalılar ... ve ..."ın 20.140,00 TL ile sınırlı olarak dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile sorumlu olmak üzere) davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına protokole dayalı alacağın kesin bir vadeye bağlanmamış olmasına, davacı tarafından da davalıların usulüne uygun olarak temerrüde düşürüldüğünün kanıtlanamamış bulunmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.