16. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1097 Karar No: 2018/4694 Karar Tarihi: 27.11.2018
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1097 Esas 2018/4694 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme Ceza Dairesi tarafından görülen davada, sanık silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusunu inceleyen mahkeme, dosyada herhangi bir neden bulunmadığından temyiz talebini reddetmiştir. Dosyada bulunan delillere göre, yargılama usullerinin kanunlara uygun olarak yapıldığı, verilen kararın delillere dayandığı, suçun kanunda öngörülen tipine uyduğu ve cezanın kanuna uygun bir şekilde uygulandığı anlaşılmıştır. Bu nedenlerle sanığın temyiz başvurusu reddedilmiş ve mahkumiyet kararı onanmıştır. Hüküm, TCK'nın 314/2, 53, 62, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanun'un 5/1 maddeleri uyarınca verilmiştir.
16. Ceza Dairesi 2018/1097 E. , 2018/4694 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 53, 62, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanaatin oluştuğu, duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiilerinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.