Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11739 Esas 2020/998 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11739
Karar No: 2020/998
Karar Tarihi: 20.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11739 Esas 2020/998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusu incelenmiştir. Malın değerinin az olması, suçın işleniş şekli ve özellikleri nedeniyle ceza verilmesi gerektiğine karar verilmiş ancak TCK’nın 145. maddesi gereği indirim yapılması gerektiği gözetilmemiştir. Ayrıca, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin Anayasa Mahkemesi’nden gelen iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 61/1. maddesi
- TCK'nın 145. maddesi
- TCK'nın 3. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi

17. Ceza Dairesi 2019/11739 E. , 2020/998 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nun 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nun 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nun 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nun 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır.
Somut olayda ise; dosya içeriğindeki faturaya göre hırsızlık konusu gıda maddelerinin değerinin 74,15 TL olduğunun tespit edilmesi ve müştekinin mahkemede alınan beyanında çalınan ürünlerin değerinin yaklaşık 80,00 TL ile 85,00 TL olduğunu ifade etmesi karşısında; sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK"nun 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 20.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.