MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 29/05/2013 tarih ve 2013/140-2013/232 sayılı maddi tazminat istemine yönelik kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinden ... ile davalı şirket arasında ev eşyalarının ...’den Van’a taşınması konusunda sözleşme imzalandığını, eşyalar 28.06.2010 tarihinde taşınacakken aracın arıza yaptığı bildirilerek 29.06.2010 tarihinde geldiğini, aracın eşyaların tamamını almaması üzerine paketlenip indirilen eşyaların 1. kat komşunun dairesine yerleştirildiğini, davalının 2-3 gün içinde kalan eşyaları getireceği taahhüdü üzerine yüklenen eşyaların yola çıktığını, kalan eşyaların tüm görüşmelere rağmen davalı tarafından taşınmadığını, bu süreçte yeniden 1.176 TL’ye yatak almak zorunda kaldıklarını, eşyaların konulduğu dairenin sahibinin de 1.000 TL ücret istediğini, kalan eşyaların başka bir firmaya 767 TL’ye taşıtıldığını, çanak antenin taşınması için 50 TL kargo ücreti verdiğini, bu masrafları karşılamak için bankadan kredi çekildiğini, en az 1.000 TL zararı olduğunu, bu olaylardan dolayı manevi üzüntü yaşadıklarını ileri sürerek, toplam 4.343 TL maddi, 7.500’er TL manevi tazminatın faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, kısmen uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, 1.776 TL"sına yeni alınan yatak bedelinin istenemeyeceği, bu doğrultudaki bozma ilamına uyulduğu, davalı şirketin sözleşme hükümlerine aykırı davranışının davacıların kişilik haklarını zedelemesi, kişilik haklarının hukuka aykırı olarak ihlal edilmesi sonucunu doğurduğu, manevi tazminat şartlarının oluştuğu, buna göre manevi tazminat yönünden bozma ilamına direnildiği gerekçesiyle 817 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacı ..."ya verilmesine, manevi tazminat yönünden önceki kararda direnilmesine, davacıların her birisi için 3.000 TL olmak üzere toplam 6.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili, mahkemece uyulan bozma ilamı uyarınca yeniden verilen hüküm yönünden, davalı vekili ise direnme hükmü yönünden temyiz etmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nca 02.03.2016 tarih ve 2014/11-942 E. 2016/220 K. sayılı ilamı ile direnme kararının bozulmasına, davacılar vekilinin yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.

Davacılar vekilinin, uyulan bozma ilamı uyarınca mahkemece yeniden tesis edilen maddi tazminata yönelik hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan maddi tazminata ilişkin hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 7,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 348,67 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.