Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması suretiyle TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 89/4, 22/3, 62. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.02.2010 tarihli ve 2008/288 esas, 2010/138 karar sayılı kararının 21.05.2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 28.08.2012 tarihinde TCK"nın 86/2. maddesinde tanımlanan yaralama suçunu işlediği ve Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 14.04.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Manavgat 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 21.04.2016 tarihli ve 2016/38-2016/285 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanığın beş yıl süre ile denetim süresine tabi tutulacağı belirtilmiş olup, bu denetim süresinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulüne uygun olarak kesinleşmesi üzerine başlayacağı, yine 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekir. Ayrıca, gerçek kişiler yönünden Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliğ yapılabilmesi için, muhatabın adres kayıt sisteminde bir adresinin bulunmaması ve daha önce kendisine veya adresine Kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olması zorunludur.
Tüm bu açıklamalar karşısında dosya kapsamı değerlendirildiğinde; mahkemece 18.02.2010 tarihinde sanık hakkında verilen TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezasından ibaret mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, ancak; sanığın yokluğunda verilen bu kararın sanığın mahkemede bildirdiği son adresi yerine, iş adresine gönderildiği, bila tebliğ iade edilmesi üzerine, sanığın kovuşturma aşamasında bildirdiği ve aynı zamanda mernis adresi olan adrese, Tebligat Kanunun 35. maddesine göre tebligat yapıldığı anlaşılmakla; gerekçeli karar tebliğinin sanığa usulüne uygun yapılmaması sebebiyle 18.02.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği, bu kararın usulüne uygun olarak kesinleşmemesi halinde denetim süresinin başlamasının da söz konusu olamayacağı ve CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanma koşullarının oluşmadığı gözetilmeden; belirtilen kararın usulüne aykırı şekilde kesinleştirilip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçe gösterilerek, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.