Günü : 14.10.2004

Sayısı : 721-1317

Taraflar arasındaki “alacak” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 17.2.2004 gün ve 2003/1751 Esas, 2004/13 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 8.6.2004 gün ve 2004/11744-14289 sayılı ilamı ile,

(....1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacının ödenmeyen fazla çalışma ücretleri bilirkişi tarafından 3.354.210.963-TL olarak hesaplanmış ve mahkemece anılan rapora itibar edilerek karar verildiği belirtildiği halde, daha fazla olarak istekle ilgili hüküm kurulmuştur.Karar bu yönüyle hatalı olmuştur.

3-Davacının davalıya ait işyerinde çalıştığı yaklaşık beş yıllık süre için fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram genel tatil alacakları hesaplanmış ve bu ücretlerin gününde ödenmemesi sebebiyle günlük yüzde beş fazlaya dair isteklerden mahkemece % 60 oranında indirim yapılarak hüküm kurulmuştur. Basın çalışanlarıyla ilgili 5953 sayılı Yasanın ek 1. maddesinde öngörülen günlük yüzde beş fazlasıyla ödeme kuralı sebebiyle bu ücretlerin gününde ödenmemesi durumunda kısa zamanda büyük meblağlara ulaşıldığı bir gerçektir. Davacı işçi de işyerinde yaklaşık olarak 5 yıl çalıştığı halde anılan işçilik haklarının ödenmediğinden bahisle dava ya da icra takibi yoluyla talepte bulunmamıştır. Günlük yüzde beş fazlaya dair alacağın yüksek olarak belirlenmesinde davacının bu tutumu da etkili olmuştur. Mahkemece yapılan %60 oranında indirime rağmen hüküm altına alınan miktar fahiştir. Söz konusu ücretlerin uzun süre istenmemiş olması dikkate alınarak mahkemece daha yüksek bir oranda indirim yapılmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.....)

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 9.2.2005 gününde oyçokluğuyla karar verildi.