Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6132 Esas 2016/5911 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6132
Karar No: 2016/5911
Karar Tarihi: 06.06.2016

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6132 Esas 2016/5911 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen tefecilik suçlamasıyla ilgili bir davada, sanığın beraat kararı verilmiş ancak bu karar temyiz edilmiştir. Tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç amacıyla ödünç para verilmesi yeterlidir ve bu suç için faiz karşılığı ödünç para verilmesi gerekli değildir. Kazanç amaçlı ödünç para verme eylemleri tefecilik suçu kapsamında değerlendirilebilir ve yakın akrabalık veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında yüksek miktarda paranın karşılıksız verilmesi olağan akışa uygun değildir. Olaydaki kolluk tutanağı, tanık ifadeleri ve dosya kapsamı göz önünde bulundurulduğunda, zincirleme tefecilik suçu oluştuğu ve mahkemenin beraat kararı verirken yanılgıya düştüğü belirtilmiştir. Bu sebeple karar bozulmuş ve kanuna aykırı bulunmuştur. Kanun maddeleri TCK'nın 241. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesidir.

5. Ceza Dairesi 2014/6132 E. , 2016/5911 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin de hayatın olağan akışına uygun olmaması hususları ile bir kısım mağdurların soruşturma aşamasında sanıktan faiz karşılığı para aldıkları şeklindeki birbiriyle uyumlu beyanları, 22/05/2008 tarihli kolluk araştırma tutanağı, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, zincirleme tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.