Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/24140 Esas 2015/14473 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/24140
Karar No: 2015/14473
Karar Tarihi: 23.06.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/24140 Esas 2015/14473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işverene ait işyerinde çalışan davacı, çalışma süresinin tespit edilmesi için dava açmıştır. Mahkeme, davacının işyerinde bildirimi yapılan süreler hariç olmak üzere kesintisiz çalıştığının tespitine karar vermiştir. Ancak davalı işverence sunulan feragatname ve davacının işten ayrıldığı tarihe ilişkin tanık beyanlarının net olmaması nedeniyle davacının 20.08.2009 tarihinden sonra da işyerinde çalıştığının kabul edilemeyeceği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle davacının bu tarihten sonrasına ilişkin hizmet tespiti talebi reddedilmiştir. Mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay 21. Hukuk Dairesi, davalıların itirazlarının kabul edilmesine ve hükümün bozulmasına karar vermiştir.
506 sayılı Yasa'nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/9. maddeleri, hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemektedir. Ancak, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve özel bir duyarlılıkla yürütülmesi gerektiği Yargıtay'ın ve Dairenin yerleşmiş içtihadı gereği taşımaktadır.
21. Hukuk Dairesi         2014/24140 E.  ,  2015/14473 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


    Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/08/1989-26/01/2010 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün davalılardan ...vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

    K A R A R

    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
    2-Dava, davacının 01.08.1989- 26.01.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde bildirimi yapılan süreler hariç olmak üzere kesintisiz çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
    Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
    Somut olayda; davalı işverence sunulan 16.09.2009 tarihli feragatname başlıklı davacının imzası bulunan yazıda davacının davalı işyerinden 21.06.2009 tarihinde ayrıldığı yazılı olup davacının feragatnamenin doğru olup imzanın kendisine ait olduğuna dair beyanı bulunduğu, davacının işten ayrıldığı tarihe ilişkin tanık beyanlarının net olmadığı, kaldı ki davacının işten ayrıldığı tarihe ilişkin imzalı açık beyanı olması itibariyle bu tarihten sonrasının kabul edilemeyeceği göz önünde bulundurulmaksızın davacının 20.08.2009 tarihine karar davalı işyerinde çalıştığının kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
    Yapılacak iş, davacının 21.06.2009 tarihinde işten ayrıldığına dair açık beyanı bulunan feragatname göz önünde bulundurularak davacının bu tarihten sonrasına ilişkin hizmet tespiti talebinin reddine karar vermekten ibarettir. Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    O halde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan ...ne iadesine
    23.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.