MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 24.06.2019 tarih ve 2019/5 E. - 2019/793 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının, bir şairin yeni şiir kitabı dolasıyla yapılan lansman toplantısına katılmak üzere, davalı havayolu şirketi ile İstanbul’dan KKTC ... Havalimanı’na seyahat ettiğini, ... Havalimanı’na indiğinde bagajını bulamadığını, durumun davalı şirket yetkilerine iletilmesi neticesinde yapılan incelemeyle bagajın kaybolduğunun anlaşıldığını, kaybolan bagajda davacıya ait 8.396,00 TL değerinde eşya bulunduğunu, eşyaların bedelinin ödenmesi için davalı yana başvurulmuşsa da sonuç alınamadığını, kaybolan eşyaların gerçek değerinin davacıya iadesi gerektiğini, davacının, bagajının kaybolması sebebiyle seyahatinin büyük bir kısmını yeni kıyafetler almak için harcadığını ve bu durumun kendisini manevi olarak yıprattığını ileri sürerek, 8.396,00 TL maddi tazminatın ihtarnamenin davalıya tebliğ edildiği 06.11.2013 tarihinden, 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek en yüksek ticari faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, Montreal Konvansiyon’u hükümlerine göre, davalı şirketin taşımadan kaynaklanan sorumluluğunun sınırlı bir sorumluluk olduğunu, davacıya, sınırlı sorumluluk hükümlerine göre belirlenen 1.300 Euro bedeli ödemeyi teklif etmişseler de tekliflerinin kabul görmediğini ve somut olayda manevi tazminat şartlarının oluşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve bilirkişi raporuna göre, somut olay bakımından uygulanması gereken Montreal Konvensiyonu hükümlerine göre, havayolu şirketlerinin taşımadan kaynaklanan sorumluluğunun yolcu başına ... ile sınırlı tutulduğu, davacı tarafından özel bir bildirim yapılmadığı için taşıma tarihi olan 21 02.2013 tarihi itibarı ile davalıdan talep edilebilecek tutarın üst limitinin 3.075,86 TL olduğu, manevi tazminatın şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 3.075,86 TL maddi tazminatın 06.11.2013 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK Geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 3.200 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Mahkemece, davalı aleyhine kurulan 3.075,86 TL’lik maddi tazminat hükmü, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmakta olup, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİ ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 4,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 23/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.