Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli, 2014/643 esas ve 2015/172 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 22/10/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1-Sanık hakkında, 28/01/2012 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma eylemi nedeniyle yapılan soruşturma sonucunda; Aydın Cumhuriyet Başsavcılığının 18/09/2012 tarihli, 2012/12997 soruşturma, 2012/3974 esas ve 2012/2020 sayılı iddianamesi ile TCK’nın 191/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2-Aydın 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/03/2013 tarihli, 2012/1016 esas ve 2013/ 421 sayılı kararı ile; TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, sanığın karara itiraz ettiği,itirazı inceleyen mercii Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2013 tarihli ve 2013/117 değişik iş sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 5560 sayılı Kanun’un 7. maddesi ile değişik 191/2 maddesi gereği kullanmak için uyuşturucu madde bulunduran ancak uyuşturucu kullandığı tespit edilemeyen kişiler hakkında tedavi kararı verilemeyeceği,sadece denetimli serbestlik kararı verilmesi gerektiği gerekçesiyle itirazın kabulüne kesin olarak karar diği,
3-İtirazın kabulü üzerine Aydın 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 24/05/2013 tarihli, 2012/1016 esas ve 2013/ 421 sayılı ek kararı ile; sanığın TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 21/11/2013 tarihinde mernis adresinde Tebligat Kanunu’nun 21/2.maddesine göre tebliğ edildiği,itiraz edilmeden 28/11/2013 tarihinde kesinleştiği ve infazı için 13/12/2013 tarihinde Ödemiş Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
4-Ödemiş Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 16/12/2013 tarihli ve 2013/517 DS sayılı çağrı yazısının mernis adresinde 06/01/2014 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/2.maddesine göre tebliğ edildiği, 17/01/2014 tarihinde uyulması gereken kurallar formu imzalatılarak denetime başlandığı, aynı tarihte hastaneye sevkedildiği, Ödemiş Devlet Hastanesinin 27/01/2014 tarihli yazısında,sanığın hastaneye başvurmadığının bildirildiği, 03/02/2014 tarihinde yeniden hastaneye sevkedildiği, Ödemiş Devlet Hastanesinin 10/02/2014 tarihli raporunda; şiddetli kesilme belirtisinin/psikotik bozukluk veya intihar riski olan depresif bozukluğun eşlik ettiği, kişinin ileri tekik ve tedavi için madde bağımlılığı tedavi merkezine sevkinin uygun olduğu ve 11/02/2014 tarihli yazısında 07/02/2014 tarihinde idrar tahlilinin pozitif olması nedeniyle AMATEM e sevkinin uygun olduğunun belirtildiği, uyuşturucu madde kullanımının devam etmesi nedeniyle 28/02/2014 tarihli uyarı yazısı ile uyarıldığı,uyarı yazısının 28/02/2014 tarihinde müdürlükte elden tebliğ edildiği, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalının 17/06/2014 tarihli yazısında tedavi programının gereklerini yerine getirmediğinin bildirilmesi üzerine Ödemiş
Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce dosyanın kapatılarak 04/07/2014 tarihinde Ödemiş Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği,
5-Kanun yararına bozma istemine konu Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli, 2014/643 esas ve 2015/172 sayılı kararı ile, “5237 sayılı TCK"nın 5560 sayılı Kanun’un 7. Maddesi ile değişik 191/2. maddesi gereğince suçun işleniş biçimi, fiilin özelliği, sanığın ekonomik ve sosyal durumu dikkate alınarak takdiren öncelikle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına, 6545 Sayılı Kanunun 85. Maddesi ile getirilen Ek 7/2 maddesi gereğince sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmaması, kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları gözönüne alındığında yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varıldığı, giderilmeyen bir mağduriyetin veya zararın söz konusu olmadığı gerekçesiyle CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” karar verildiği, kararın 31/03/2015 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği,
6-Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra 10/05/2016 tarihinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle, Kiraz Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2017 tarihli, 2016/385 esas ve 2017/119 sayılı kararı ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın kesinleşmesinden sonra Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesine ihbarda bulunulduğu,
7-İhbar üzerine Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/11/2017 tarihli, 2017/949 esas ve 2017/970 sayılı kararı ile, “2014/643 esas ve 2015/172 sayılı hükmün açıklanmasına ve sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına” karar verildiği, kararın 19/12/2017 tarihinde itiraz edilmeden kesinleşmesi üzerine infazı için Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun"un 191/2. maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2014/643 esas, 2015/172 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında anılan kararda denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği ve sonrasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın suçunun sabit olması halinde öncelikle hapis cezası verildikten sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebileceği, hukuken bu şekilde karar verilmesinin mümkün olmadığı anlaşıldığından yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2014/643 esas, 2015/172 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi :
Sanık ... hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2014/643 esas, 2015/172 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/2. maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ve sanık hakkındaki hükmün 6545 sayılı Kanun’un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7/2 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddeleri gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresi içerisinde 10/05/2016 tarihinde işlediği “kasten yaralama” suçu nedeniyle mahkemesince cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararını veren mahkemeye bildirimde bulunulmasına karar verildiği, bildirim üzerine Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/11/2017 tarihli, 2017/949 esas ve 2017/970 sayılı kararı ile, “2014/643
esas ve 2015/172 sayılı hükmün açıklanmasına ve sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına” karar verildiği,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesinde yer alan düzenleme ile 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7.maddede yer alan;
(1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında hâlen denetimli serbestlik veya tedavi kararı uygulananlar bakımından Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesi hükümleri çerçevesinde bu tedbirlerin uygulanmasına devam olunur.
(2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.
(3) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi kararı verilmiş olup da bu yükümlülükleri ihlal eden kişilerin yargılanmasına devam olunur.” biçimindeki düzenlemeler karşısında, sanığın suçunun sabit olması halinde mahkemece öncelikle mahkumiyet kararı verildikten sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebileceği, denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararı ile birlikte hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği, sanığın denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildikten sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi kanuna aykırı olduğu gibi,
Kabule göre de, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde verildiğinin kabul edilmesi halinde hükmün açıklanması koşullarının 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesine tâbi olmadığı, 5237 sayılı Kanun"un 191/4. maddesinde yer alan düzenleme karşısında, denetim süresi içerisinde yeniden “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu işlemesi halinde hükmün açıklanmasına karar verilebileceği gözetilmeden, sanığın denetim süresi içerisinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilmesi de , kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden; Aydın 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2015 tarihli ve 2014/643 esas, 2015/172 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.