Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/7076 Esas 2016/218 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 29.06.2015 gün ve 2015-13336/42943 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 07.07.2015 gün ve KYB. 2015/247467 sayılı ihbarnamesi ile;
Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik, açığa imzanın kötüye kullanılması ve tefecilik suçlarından şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonucunda kovuşturmaya yer olmadığına dair ... Cumhuriyet Başsavcılığının 12/11/2014 tarihli ve 2012/1426 soruşturma, 2014/2031 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin.... Sulh Ceza Hakimliğinin 04/02/2015 tarihli ve 2015/232 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamı itibariyle, ... Polis Laboratuarı Müdürlüğünün 07/02/2013 tarihli ve 2012/1426 sayılı raporunda, “inceleme konusu kira kontratosu ve satış sözleşmesi arasında 10 yıllık bir zaman aralığı bulunması da göz önüne alınarak değerlendirildiğinde, inceleme konusu satış sözleşmesinin “Ali Toprak" isim yazısını, adına atılı bulunan imzayı ve söz konusu yazı ve imzaların altında (ink jet) bir yazıcıyla oluşturulmuş bir imajı havi evvelce başka amaçla düzenlenmiş bir belgenin alt bölümünün kesilmesi ve halen mevcut metnin boş olan üst bölüme eklenmesi suretiyle mevcut hale getirilmiş olması mümkün ve muhtemel olarak değerlendirilmiş, ancak başkaca kati bulguların tespit edilememesi sebebiyle daha ileri derecede bir kanaat beyanında bulunulabilmesi mümkün olmamıştır.” şeklinde denilmek suretiyle incelemeye konu satış sözleşmesinin sonradan oluşturulma ihtimalinin bulunduğu tespit edildiği gibi, müşteki tarafça dosyaya ibraz edilen müştekinin şüpheli ile yapmış olduğu konuşmaları içeren ses kaydının Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21/05/2013 tarihli ve 2012/5-MD-1270 Esas, 2013/248 sayılı kararında da belirtildiği üzere suçu ortaya çıkarmak için görüşmelerin kayda alınmasının meşru müdafaa kapsamında değerlendirilerek hukuka uygun bir delil olarak değerlendirilmesi gerekeceğinden soruşturma dosyasına ibraz edilen diğer deliller ile birlikte toplanan delillerin şüpheli hakkında dava açılması için yeterli olduğu, delillerin takdirinin davayı görecek olan mahkemesine ait bulunduğu gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Şikâyet, soruşturma evrakı ve kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın konusunun TCK"nun 157, 207, 209 ve 241. maddelerindeki dolandırıcılık,özel belgede sahtecilik, açığa imzanın kötüye kullanılması ve tefecilik suçlarına yönelik bulunmasına, kanun yararına bozma isteminin kapsamı ile 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına göre; kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 14.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.