11. Hukuk Dairesi 2015/14810 E. , 2017/2387 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/09/2015 tarih ve 2015/15-2015/196 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." isimli romanın yazarı olup, eserin 2012 yılında yayımlanarak alenileştiğini, 2013 yılında da müvekkilin kendi romanını işleyerek sinema eserinde kullanılmak üzere senaryoya dönüştürdüğünü,13/06/2013 tarihinde davalı ile sözleşme imzalandığını, bu sözleşme ile romanın sinema filmine dönüştürülmesine izin verildiğini ve roman ile aynı ismi taşıyan "..." isimli sinema filminin senaryo ve diyalog yazarı ile yönetmeni sıfatlarıyla eser sahibi olduğunu, taraflar arasında akdedilen mali hak devri sözleşmenin 6.3 m. yapımcının filmin gelirlerinden elde edilecek net hasılattan senariste % 30 oranında payı ödeyeceğinin ve 6.2 m. ise gelir hesaplamasında istisnasız film ile ilgili tüm gelirlerinin hesaba katılacağının belirtildiğini, davalının T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndan elde ettiği 400.000 TL tutarındaki destek gelirinin % 30"u olan 12.000 TL’nin anılan sözleşme uyarınca müvekkiline ödemesi gerekirken ödenmemesi üzerine davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını ancak, davalının haksız itirazı ile takibi durdurduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamını ve davalının % 20"den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında akdedilen sözleşme uyarınca davacının film ile elde edilecek olan gelirden hatta net hasılattan %30 pay alacağını, destekleme fonunun bir gelir olmadığını ve filmin çekimi için harcandığını kaldı ki, geri ödemeli olarak verildiğini savunarak, davanını reddi ile davacı aleyhine kötüniyet tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalının yapımcı olduğu ve yasa gereği yapımcıya geri ödemeli olarak ödenen miktarın % 30"u üzerinde davacının hakkının bulunmadığı, sözleşmenin 6.2 m. filmin vizyona girmesinden ve gişe gelirinin tahsil edilmesinden sonra yapımcının filmin gelirleri ile ilgili olarak yazara aylık rapor vereceği ve gelir hesaplamasında film ile ilgili tüm gelirlerin hesaba katılacağı belirtilmiş ise de, geri ödemeli olarak yapımcıya ödenen bu miktarda davacının herhangi bir hakkının bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
