MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/03/2015 tarih ve 2011/446-2015/60 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının serbest muhasebeci olup, müvekkili nezdinde mesleki sorumluluk sigortası ile sigortalı olduğunu, tutmuş olduğu bazı muhasebe kayıtları ve beyanlar sırasında mesleki hatasından dolayı 2004 yılı için 77.146,4 TL ve 2005 yılı için 36.290,53 TL tutarında vergi ziyaı, özel usulsüzlük ve KDV vergi ziyaı cezaları düzenlendiğini ve davalının mükellefi ile birlikte 2004 yılı için %59,12 kusur oranı, 2005 yılı için ise, tümüyle sorumlu olduğunun tespit edildiğini, müvekkilinin 31.922,84 TL hasar tazminatını davalının mükellefinin onayı ile 13/10/2010 tarihinde davalıya ödediğini, sonrasında 6111 sayılı Yasa kapsamında yürürlüğe giren vergi affı sonucu cezalarda %50 oranında indirim yoluna gidildiğini ancak davalı tarafından fazladan alınan hasar tazminatı tutarı iade edilmediğinden davalının sebepsiz zenginleştiğini ileri sürerek, 11.934,00 TL’nin ödeme tarihi olan 13/10/2010 tarihinden itibaren en yüksek ticari avans faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, sorumluluk sigortalarında ilkenin sigortalının haksız zenginleşmesine neden olmaksızın uğranılan gerçek zararın tazmini olduğundan davalının mesleki hatası nedeniyle ödenmesi gerekenin gerçekte tazmin ile yükümlü olduğu vergi cezası tutarı olduğu, başlangıçta sigorta şirketinin davalının sorumlu olduğu miktarı sigorta sözleşmesi uyarınca ödediği, davalının ödenen bu tutarın hepsini ilgili kuruma yatırdığını beyan etmiş ise de, buna ilişkin herhangi bir bilgi ve belge sunmadığı, sonradan yürürlüğe giren 6111 sayılı Yasa ile vergi cezalarının %50 oranında indirildiği, böylece davalının ve dolayısıyla sigorta şirketinin sorumlu olduğu miktarın da azaldığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile, 11.934,00 TL’nin dava tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, mesleki sorumluluk sigorta poliçesine dayalı olarak fazladan yapıldığı iddia edilen ödemenin istirdadı istemine ilişkindir. Mahkemece hükmedilen miktarın dava tarihinden itibaren faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiş ise de, somut uyuşmazlık yönünden faizin işlemeye başlayacağı tarihin ödeme tarihi olmayıp, temerrüt tarihi olması gerektiği de nazara alınarak, davacı tarafından dava açılmadan önce davalıya gönderildiği iddia edilen 31/03/2011, 24/05/2011, 07/06/2011, 10/06/2011 ve sonraki tarihli yazı ve e-maillerin de sunulmuş olması karşısında, işbu yazı ve e-maillerin davalıya ulaşıp ulaşmadığı, ulaşma tarihi, davalıyı temerrüde düşürüp düşürmediği nazara alınarak temerrüt ve buna bağlı olarak faiz başlangıcı bakımından sonucuna göre bir karar vermek gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeye dayalı yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 25/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.