Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobil ile gece 00.30 sıralarında, yanında yaralanan ve şikayetçi olmayan arkadaşı ... olduğu halde, olaydan 1 saat sonra alınan alkol raporunda 1.58 promil alkollü olarak, 7 metre genişliğindeki tek yönlü yolun sol şeridinde seyir halinde iken, önündeki aracın yavaşlaması üzerine sağ şeride geçtiği sırada, yolun sağ şeridinde duraklamakta olan katılan ... idaresindeki otomobile arkadan çarptığı, arkadan çarpılan otomobilin savrularak yaya kaldırımda yürümekte olan yaya ...’a çarptığı ve üç kişinin yaralanmasına neden olduğu olayda; yaralılar ..., ... ve ... hakkında Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesinde aynı gece alınan geçici doktor raporlarında “...ortopedi, genel cerrahi ve nöroşorji konsültasyonları istendi. Konsülte edildi. Önerilerle taburcu edildi...” şeklinde rapor düzenlendiği, sanıktan şikayetçi olmayan ... ve ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıklarının anlaşılması karşısında; şikayetçi olmayan mağdurların kesin doktor raporlarının alınması gerektiği yönündeki tebliğnamedeki (1) numaralı bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 89/5. maddesine göre, bilinçli taksirle yaralama suçunun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının, aynı Kanunun 89/1. maddesindeki yaralanma hali hariç olmak üzere, şikayete tabi olmadığı, sanık hakkında şikayetçi olan ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması nedeni ile TCK"nın 89/1. maddesi gereğince tayin edilecek temel ceza üzerinden, TCK"nın 22/3. maddesi ile arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden TCK"nın 89/4. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.