
Esas No: 2020/7147
Karar No: 2020/4579
Karar Tarihi: 03.06.2020
Konut dokunulmazlığının ihlali - hakaret - yaralama - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/7147 Esas 2020/4579 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece katılan sanıklar hakkında, konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret ve yaralama suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükmedilen cezanın türü ve süresine göre, katılan sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 318. maddesi gereğince REDDİNE,
I)Katılan sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve yaralama suçlarından verilen hükmün temyiz incelemesinde:
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, katılan sanık ... müdafiinin temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Katılan sanık ... Katıkçı hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Katılan sanığın gerçekleşen tehlikeyi savuşturmak için verdiği karşılığın tamamen meşru müdafa şartlarına uygun olduğu, savunmanın zorunlu olduğu, eş zamanlı olduğu ve orantılı olduğu ve sınırın aşılmadığı gözetilerek, katılan sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 223/2-d maddesi gereği beraat kararı verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Ceza verilmesine yer olmadığına” cümlesi çıkarılarak yerine “5271 sayılı CMK’nun 223/2-d maddesi uyarınca BERAATİNE” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.