Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1648 Esas 2019/10617 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın sevk ve idaresindeki motosikleti ile yerleşim yeri içerisinde, bölünmüş tek yönlü, üç şeritli yol üzerinde seyri sırasında, kaza anında çalışmayan ışık kontrollü kavşağa geldiği esnada, yaya yolu üzerinde karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ...’a çarpması neticesinde, yayanın hayatını kaybettiği olayda, sanığın kavşağa yaklaştığında mevcut hızını azaltmadan seyrine devam ettiği sırada yaya geçidine girerek soldan sağa doğru karşıya geçmekte olan yayaya çarparak ölümüne sebebiyet verdiği ve sanığın hızına ilişkin somut bir tespitin bulunmadığı olayda, bilinçli taksirin koşulları oluşmadığından bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, sanık müdafinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından TCK’nın 53/1-3 maddeleri gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin (3.) fıkrasının çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 23.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.