Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine
Temyiz edenler : Davalı vekili ve davacı vekili


Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek, terör örgütü propagandası yapmak ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından gözaltına alınarak tutuklandığı ve gözaltı ile birlikte 142 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda Van 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.03.2011 tarih, 2010/436 Esas, 2011/108 sayılı kararı ile terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek ve terör örgütü propagandası yapmak suçlarından davacının beraatine karar verildiği, tutuklamaya konu diğer suç olan görevi yaptırmamak için direnme suçundan ise görevsizlik kararı verilerek dosyanın Asliye Ceza Mahkemesine gönderildiği, Van 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.02.2013 tarih, 2011/253 Esas, 2013/47 sayılı kararı ile davacının üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, temyiz incelemesi sırasında Uyap sistemi üzerinden yapılan araştırmada, mahkeme hükmünde belirtilen denetim süresi sonunda Van 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2019 tarih, 2018/574 Esas, 2019/44 sayılı kararı ile görevi yaptırmamak için direnme suçundan açılan kamu davasının düşürülmesine karar verildiği ve kararın kesinleştiğinin anlaşıldığı, bu kapsamda davacının açıklanması geri bırakılan hükümdeki 1 yıl 8 ay hapis cezasından fazla süre ile tutuklu kalmadığı dikkate alınarak, davacı lehine tazminata hükmolunamayacağı anlaşıldığından, davanın reddine karar verilmesinde sonucu itibariyle isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 14.01.2014 tarih, 2013/25381 Esas, 2014/320 Karar sayılı ilamı öncesi 22.06.2012 tarih, 2011/281 Esas, 2012/148 Karar sayılı davanın reddine dair ilk hükmün yalnızca davacı vekili tarafından temyiz edildiği dikkate alınarak, ilk hükümde davalı lehine vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmedilmiş olmasının davacı yönünden kazanılmış hak oluşturduğu gözetilerek, davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde belirlenen dilekçe yazım ücretine hükmolunması gerekirken, daha yüksek olan vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün vekalet ücretine ilişkin 3 numaralı bendinin içeriği hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ""22.06.2012 tarih, 2011/281 Esas, 2012/148 Karar sayılı davanın reddine dair ilk hükmün yalnızca davacı vekili tarafından temyiz edildiği dikkate alınarak, ilk hükümde davalı lehine dilekçe yazım ücretine hükmedilmiş olmasının davacı yönünden kazanılmış hak oluşturduğu gözetilerek, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde belirlenen 440 TL dilekçe yazım ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekil ile temsil ettiren davalı ... Hazinesine verilmesine"" cümlesinin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 23/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.