MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 19.04.2011 gününde verilen dilekçe ile genel yola elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06.03.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, genel yola elatmanın önlenmesi talebine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun “Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi” başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur.
Aynı yasanın  “Hükmün kapsamı” başlıklı 297. maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. 10.4.1992 tarihli ve 1991/7-1992/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararında kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili bulunmasının bozma nedeni oluşturacağı belirtilmiştir.
Somut olayda, kararın gerekçe kısmında; “mahkemece mahalli bilirkişi beyanları doğrultusunda davalı ..."nın dava konusu müdahaleyi yapmadığı yönünde kanaat oluştuğu ve bu davalı yönünden ispatlanamayan
davanın reddine karar verilmesi gerekirken kısa kararla sehven yapılan hata ile bu davalı yönünden de davanın kabulüne karar verildiği” belirtmiştir. Ayrıca, kararın gerekçe kısmında; “sehven yapılan bu hatanın farkedildiğini, ancak kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki olmaması gerektiği gözetilerek davanın kabulüne karar verildiği” belirtilmiştir.
Temyiz edilen gerekçeli kararın gerekçesi ile hüküm sonucunun farklı olduğu görülmüştür. Bu itibarla gerekçeli karar ile hüküm sonucunun çelişkili olması nedeniyle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle; temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, 07.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.