Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/5411 Esas 2019/7952 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-f, 168/2, 62, 52, 53, 58. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, Garanti Bankası ATM"si önünde işlem yapmakta olan mağdura kendi sırasını verdikten sonra, mağdurun işlemini yaptığı sırada ATM tuşlarına basarak müdahalede bulunup, ""abi para çek ve para yatır, puan veriyorlar"" diyerek mağdura ait karttan para çekme işlemi yaptığı, ancak cihazın para verme bölümünü eli ile kapatıp parayı durdurduğu ve farklı bir işlem yaptığı, mağdura kartının bilgilerini göstererek ""borç bilgilerin aynı duruyor, para çekmedik"" demesi üzerine mağdurun olay yerinden ayrıldığı, ancak mağdurun şüphelenmesi üzerine bankadan yaptığı araştırmada sanığın kredi kartından 1.500,00 TL nakit avans çekimi işlemi yaptığının anlaşıldığı ve bu şekilde sanığın bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının aracı olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Müsnet suça ilişkin olarak yerel mahkemece her ne kadar, bankaların olağan faaliyetlerinin yürütüldüğü bankomat cihazından hileli eylemler kullanılarak yararlanıldığı gerekçesi ile TCK’nın 158/1-f maddesinden hüküm kurulmuş ise de, somut olayda anılan Kanun maddesinde öngörülen nitelikli hal gerçekleşmemiş olup sanığın eylemi TCK"nın 157. maddesi kapsamında basit dolandırıcılık suçuna vücut verdiğinden ve bu hale göre de, sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.