Resmi belgede sahtecilik - nitelikli dolandırıcılık - banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/16377 Esas 2016/134 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

I- Sanık hakkında “resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık” suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraza tabi olduğu,sanık müdafiinin temyiz istemi itiraz olarak kabul edilerek, itiraz mercii olan ... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19.07.2013 gün ve 2013/718 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği ve kesinleştiği anlaşılmakla; dosyanın bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE, dava dosyasının mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II- Sanık müdafiinin, “banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozmaya uyulmak suretiyle yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın, ..."ın kimlik bilgilerini kullanarak ... Bankası"na başvurarak kredi kartı sözleşmesi yapmak suretiyle aldığı sahte kredi kartını birden fazla yerde kullanmak suretiyle haksız yarar sağlamasından ibaret eylemlerinin kül halinde 5237 sayılı TCK.nun 245. maddesinin 3. fıkrasında düzenlenen zincirleme şekilde “banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suretiyle haksız yarar sağlamak” suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,yasaya aykırı,
2- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.