Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15134 Esas 2017/2340 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/09/2015 tarih ve 2014/699-2015/535 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı Banka"dan birden fazla kredi kullandığını, bu krediler nedeniyle müvekkilinden toplam 3.050,00 TL istihbarat ücreti tahsil edildiğini, bu tahsilatın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek 3.050,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile davacı arasında genel kredi sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereğince davacıdan kredi kullanımı sırasında ücret alındığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında 18/07/2007 tarihli genel kredi sözleşmesi düzenlendiği, bu sözleşme kapsamında verilen krediler sırasında davacıdan toplam 3.050,00 TL istihbarat ücreti tahsil edildiği, ancak davalı Banka"nın müşterisinden hangi hizmet karşılığı olarak dava konusu bedeli tahsil ettiğini kanıtlayamadığı, bu açıdan dava konusu bedelin davacıdan haksız olarak tahsil edildiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 3.050,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve taraflar arasında düzenlenen genel kredi sözleşmesinin 7. maddesi gereğince davalı Banka"nın yaptığı masrafları davacıdan isteyebileceği sabit ise de, davalı Banka"nın davacıdan hangi masraflar karşılığı ücret tahsil ettiğini ispatlayamamış olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 152,95 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.