MAHKEMESİ : ... ... 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... ... 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/09/2015 tarih ve 2014/255-2015/101 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2011/06933 ve 2011/06935 nolu endüstriyel tasarım belgelerini ..."ye tescil ettirdiğini, davalının ise müvekkilinin tasarımının aynı ve belirgin bir şekilde benzerini imal edip satmak sureti ile müvekkilinin endüstriyel tasarım hakkına tecavüz ettiğini ileri sürerek, tasarımdan doğan haklara tecavüzün tespitine, bu fiillerinin durdurulması ve önlenmesine, tasarımdan doğan haklara tecavüz suretiyle üretilen veya ithal edilen ürünlere, bunların üretiminde doğrudan doğruya kullanılan araçlara el konulmasına, kararın ilanına, ilan giderlerinin davalı yandan alınmasına, 554 sayılı KHK"nin 52. maddesi gereğince 5.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ... ... Fikri Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 2014/21 D.İş sayılı tespit dosyası, tanık ve her türlü yasal delili ileri sürerek, tarafları ve dava konusu aynı olan mahkeme kararı bulunduğunu, ayrıca davacının Mercedes Vito markalı minibüslere VİP dizayn yapmasının başkalarının bu araçlara dizayn yapmasını engellemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu toplanan deliller ve tüm dosya kasamına göre; otomotiv ve ona bağlı aksesuar sanayiinin zorunlu olarak; üretim ve malzeme benzerlikleri taşıdığı, bunun teknik düzeyde yaratıcılığı engelleyebileceği veya bu noktada bazı malzeme ve üretim yöntemlerinden kaynaklanan benzerliklerin olağan sayılması gerektiği, bu alanın yabancı hukuk düzenlerinde kabul gören "crowded art" kavramıyla açıklanan, yaratıcılıkta daralmış (seçenek özgürlüğü kısıtlanmış) bir tasarım alanı sayılması gerektiği, davacıya ait tescilli tasarımlar ile davalı düzenlemelerinin ayrıntıda bazı benzerlikler taşımalarına rağmen toplam algıda farklı görsel etkiler uyandırdıkları, genel görünüm ve biçimsel karakter yönünden bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattıkları genel izlenimde belirgin bir farklılık oluşturdukları gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.