3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/11169 Karar No: 2017/9466 Karar Tarihi: 22.06.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11169 Esas 2017/9466 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın mağduru kasten yaralama suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı mahkemeye katılmamış, ancak sanığın avukatı temyiz isteminde bulunmuştur. Temyiz istemi, cezanın kesin nitelikte olması nedeniyle reddedilmiştir. Sanığın cezalandırılması kararı bu nedenle kesinleşmiştir. 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi uyarınca, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı kamu davasına katılan olarak kabul edilmiştir. Mahkeme kararı üzerinde yapılacak temyiz reddedilmiş olup, kanun maddeleri 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca temyiz kabiliyeti olmadığına karar verilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2016/11169 E. , 2017/9466 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun"un 20/2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mağduru kasten yaralama suçundan açılan kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkı bulunan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı"nın yokluğunda verilen hükmün tebliği üzerine, vekilinin temyiz dilekçesiyle sanığın cezalandırılmasını isteyerek katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığını"nın kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilerek ; yokluğunda verilen hükme yönelen temyiz isteminin reddine dair 16/03/2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmesi gerektiği belirlenerek yapılan incelemede: Tayin olunan cezanın karar tarihindeki miktarına göre 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen Geçici 2. madde uyarınca hükmün kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 22/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.