MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine, Büyük Alanlı Köyü Tüzel Kişiliği ve dahili davalı ... aralarındaki tescil davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair ...Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 29.11.2004 gün ve 1156/844 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ile davalılardan Hazine vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, dava dilekçesinde mevkii ve sınırlarını açıkladığı 40 yıldan bu yana vekil edeninin zilyet ve tasarrufunda bulunan taşınmazın vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalı ... Kişiliğini temsilen köy muhtarına dava dilekçesi tebliğ edilmesine karşın davaya katılmamıştır.
Davaya katılması sağlanan dahili davalı ... vekili davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, teknik bilirkişi Halit Özdemir tarafından düzenlenen rapor ve krokide A harfiyle gösterilen taşınmaz bölümü hakkındaki davanın kabulüne, krokide B ve C harfleriyle işaretlenen taşınmaz bölümlerine yönelik davanın ise reddine karar verilmesi üzerine; hükmün kabule ilişkin bölümü Hazine vekili, krokide B harfiyle gösterilen ve reddedilen bölümü ise davacı vekili taraflarından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Dava kazanmayı sağlayan zilyetlik, muristen intikal, paylaşım, imar ve ihya hukuksal sebeplerine dayalı olarak TMK.nun 713/1, 996, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14 ve 17.maddeleri gereğince açılan tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmişse de, yapılan araştırma ve inceleme hüküm vermeye yeterli bulunmamaktadır. Davacı vekili, dava dilekçesinde mevki ve sınırlarını açıkladığı taşınmazın vekil edeni tarafından para ve emek sarf edilmek suretiyle imar ve ihya edilerek kültür arazisi haline getirdiğini bildirmiştir. Şanlıurfa Kadastro Müdürlüğünün 23.01.2003 gün ve 260/231 sayılı karşılık yazılarında ise; dava konusu taşınmazın 766 sayılı Tapulama Kanununun 2.maddesi gereğince 1975 yılında tapulama harici bırakıldığı açıklanmıştır. Taşınmazın belirlenen bu niteliğine göre 3402 sayılı Kadastro Kanununun 17. maddesi gereğince imar ve ihyaya muhtaç yerlerden olduğunun kabulü gerekir. Bu bakımdan 3402 sayılı Kadastro Kanununun 17.maddesinde açıklanan imar ihyanın tüm olumlu ve olumsuz koşullarının araştırılıp belirlenmesi zorunludur.
Şu halde mahkemece yapılacak iş: Teknik bilirkişinin kroki ve raporu eklenmek suretiyle dava konusu taşınmazın tapuda kayıtlı yerlerden olup olmadığının (çifte tapunun önlenmesi için) sorulması, davanın açıldığı 30.10.2002 tarihinden en az 20 yıl öncesine ait (1975-1982 yılları arası) iki ayrı zamanda çekilmiş hava fotoğrafları bulundukları yerlerden getirtilerek dosya arasına konulması, davalı Hazine savunmasında krokide belirtilen yerlerin kamulaştırıldığını ileri sürdüğünden yine teknik bilirkişinin rapor ve krokisi eklenmek suretiyle taşınmazın bulunduğu bölgede Karayollarınca yol yapımı bakımından herhangi bir kamulaştırmanın yapılıp yapılmadığı, yapılmış ise, buna ilişkin kamulaştırma paftası ve belgelerinin Karayolları ilgili Bölge Müdürlüğünden veya Karayolları Genel Müdürlüğünden getirtilerek dosyaya eklenmesi, sözü edilen hava fotoğraflarıyla kamulaştırma paftasının uzman bilirkişi harita mühendisi aracılığıyla yeniden yapılacak keşifte zemine uygulanması, hava fotoğraflarının çekildikleri tarihlere göre dava konusu taşınmazın imar ve ihya edilip edilmediği ya da hangi nitelikte bulundukları hususunun açıklığa kavuşturulması, hava fotoğraflarının uzman bilirkişice stereoskopik aletle üç boyutlu olarak incelemeye tabi tutulması, taşınmazın kesin niteliğinin belirlenmesi, bundan ayrı krokide A ve B harfleriyle belirtilen taşınmaz bölümlerinin kamulaştırma paftası kapsamında kalıp kalmadığının saptanması, bu konuda uzman bilirkişi harita mühendisinden tarafların ve Yargıtay’ın denetimine açık gerekçeli rapor alınması gerekmektedir.
Bunun dışında taşınmaz, imar ve ihyaya muhtaç yerlerden olduğundan davacı ve murisi tarafından taşınmaz bölümlerinin imar ve ihyasına hangi tarihte başlandığı, imar ve ihyayı ne şekilde sürdürdükleri ve hangi tarihte tamamladıkları konularının HUMK.nun 258 ve 259.maddeleri gereğince keşifte dinlenecek yerel bilirkişi ve tanıklardan sorularak belirlenmesi, beyanlar arasında çelişki bulunduğu takdirde yerel bilirkişi ve tanıklar yüzleştirilmek suretiyle HUMK.nun 265.maddesi gereğince çelişkinin giderilmesi, 20 yıllık kazanma süresinin imar ihyanın tamamlandığı tarihten itibaren hesaplanmasının düşünülmesi, kamulaştırma paftası kapsamında kalan ve dava konusu yapılan yer olduğu takdirde kamulaştırmanın yapıldığı tarihe kadar zilyetlik imar ve ihyaya dayalı taşınmaz edinmeye ilişkin 20 yıllık süre dolmuş ise kamulaştırma paftası kapsamında kalan yer bakımından tescile değil mülkiyetin davacıya ait olduğunun tespitine karar verilmesinin düşünülmesi, ondan sonra toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır.
Davacı ve davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile yerel mahkeme hükmünün açıklanan nedenlerle ve HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 02.12.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.