Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 22/3, 89/2-d, 31/3, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin 13/07/2016 tarihli ve 2014/1154 esas, 2016/728 sayılı kararının 09/09/2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuğun 17/04/2017 tarihinde işlediği kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetine karar verildiğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama neticesinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 22/3, 89/2-d, 31/3, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2019 tarihli ve 2019/75 esas, 2019/133 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı 5237 sayılı Kanunun 89. maddesinde düzenlenen taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçunun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253. maddesinin 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile yapılan değişiklik öncesi haliyle de uzlaşmaya tâbi olduğu, mağdurun soruşturma aşamasında usulüne uygun yapılan uzlaşma teklifini kabul etmesi karşısında, suça sürüklenen çocuğa soruşturma ve kovuşturma aşamalarında uzlaştırma teklifi yapılmadığı cihetle, suça sürüklenen çocuğun işlediği iddia olunan taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçu bakımından uzlaştırma işlemleri yapılarak, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2019 tarihli ve 2019/75 esas, 2019/133 sayılı kararının bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 22/07/2019 gün ve 94660652-105-20-6348-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/08/2019 gün ve 2019/80880 sayılı ihbarnamesi ile ihbar ve dava evrakı daireye tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamında göre suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı 5237 sayılı Kanunun 89. maddesinde düzenlenen taksirle yaralama suçunun bilinçli taksirle işlenmesi halinde dahi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253. maddesinin 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile yapılan değişiklik öncesi haliyle de uzlaşmaya tâbi olduğu, mağdur Bekir Horzum’un 01.07.2014 tarihli uzlaşma teklifini kabul ettiği ancak, 5271 sayılı CMK’nın 253/3 maddesindeki “....Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu suçun kapsamına girmeyen bir başka suçla birlikte işlemiş olması halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmünün bulunduğu, müsnet olayda suça sürüklenen çocuk hakkında 28.11.2014 tarihli iddianame ile mağdur Bekir’e karşı taksirle yaralama suçunu işlediğinden bahisle aynı olay çerçevesinde meydana gelen kazadan sonra mağdur Hümmet"e karşı da tehdit suçunu işlediğinden bahisle kamu davası açıldığı; dolayısıyla suç tarihindeki mevzuat hükümlerine göre uzlaşma kapsamında olmayan tehdit suçu ile birlikte işlenen taksirle yaralama suçu bakımında da uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının ve yerel mahkemenin uygulamasında isabetsizlik bulunmadığının anlaşılması karşısında;
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarname bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin 13/07/2016 tarihli ve 2014/1154 esas, 2016/728 sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma talebinin CMK"nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.